به همین راحتی ضد آفتاب درست کنید!

ساخت ضد آفتاب طبیعی

 

در این مقاله نحوه ساخت کرم ضدآفتاب به روش طبیعی و صد در صد عاری از سموم را توضیح خواهیم داد، همچنین در مورد نور خورشید و تأثیر آن بر پوست، عواقب آن بر سلامتی و نحوه جلوگیری از آن صحبت خواهیم کرد. آنها برای بهره مندی از اثرات مفید خورشید، استفاده از داروهای ضد آفتاب، که مواد آرایشی با فیلترهای ضد آفتاب هستند، کاملاً ضروری است که وظیفه آنها محافظت از پوست در برابر اثرات مضر اشعه خورشید است.

 

نور خورشید اثرات مفید زیادی بر بدن ما دارد:

 

سنتز ویتامین D را تقویت می کند که به تثبیت کلسیم در استخوان ها کمک می کند.

غده صنوبری را تحریک می کند تا "تریپتامین" تولید کند، مواد شیمیایی که خلق و خوی ما را بهبود می بخشد.

بسیاری از بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، درماتیت سبورئیک و آکنه را بهبود می بخشد.

 

اما مسئول اختلالات مختلفی مانند چین و چروک، پوسته پوسته شدن، خشکی، پرپیگمانتاسیون و سرطان پوست نیز می باشد.

 

تابش خورشیدی

خورشید یک سری تابش از خود ساطع می کند که بر اساس طول موج آنها طبقه بندی می شوند.

تابش الکترومغناطیسی خورشید به دو دسته اشعه مادون قرمز (IR)، نور مرئی (VIS) و اشعه ماوراء بنفش (UV) تقسیم می شود.

گرما بخشی از تشعشعات مادون قرمز است که با چشم انسان قابل رویت نیست و توسط همه اجسام داغ تابش می شود.

نور مرئی دارای طول موجی است که چشم به آن حساس است و به ما اجازه می دهد اشیا را روشن ببینیم.

 

اشعه ماوراء بنفش به ترتیب کاهش طول موج و افزایش انرژی به سه باند مجزا تقسیم می شود (طول موج های کوتاهتر انرژی بیشتری دارند):

 

اشعه ماوراء بنفش A

 

اشعه UVA حدود 90 تا 95 درصد از کل تابش UV را تشکیل می دهد.

 

UVA برای برنزه شدن بیشتر از ایجاد اریتم (تحریک و قرمزی پوست) موثر است.

 

اشعه UVA تولید ویتامین D3 را افزایش می دهد و تیره شدن رنگدانه ملانین را تشدید می کند و به برنزه شدن کمک می کند.

 

توانایی آن در تولید اریتم بسیار ضعیف است، اما از آنجایی که قدرت بیشتری برای نفوذ به پوست دارد، واکنش های حساسیت به نور و کم آبی ایجاد می کند. پوست خشک خیلی قابل ارتجاع نیست و می تواند انواع مختلفی از واکنش های آلرژیک و ضایعات در سلول های سطحی ترین لایه (کراتینوسیت ها) را متحمل شود که می تواند تخریب شده و ضایعات پیش سرطانی، اگزما و پوسته ها ایجاد کند.

 

اشعه UVB

 

اشعه های UVB تا حدی توسط لایه اوزون جذب می شوند، به اندازه اشعه UVA به پوست نفوذ نمی کنند اما عامل اصلی آفتاب سوختگی هستند.

 

اشعه UVB می تواند به پوست نفوذ کند، از کل لایه اپیدرم عبور کند و به درم پوست انسان نفوذ کند.

 

قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه UVB باعث تحریک و آفتاب سوختگی می شود. در افراد مسن تر و پوست روشن، اریتم UVB می تواند پایدار باشد و چند هفته طول بکشد.

 

هر دو تابش UVA و UVB می توانند باعث آفتاب سوختگی، واکنش های پیری نوری، تحریک و التهاب شوند.

 

پرتو فرابنفش C

 

اشعه UVC اگرچه بالاترین انرژی است و بیشترین پتانسیل آسیب پوستی را دارد، اما تا حد زیادی توسط لایه اوزون جو جذب می شود و در حالت عادی به سطح زمین نمی رسد و در نتیجه باعث آسیب پوستی نمی شود. اما با از بین رفتن لایه اوزون، می تواند باعث آسیب به افرادی شود که در عرض های جغرافیایی نزدیک به قطب های زمین زندگی می کنند.

 

این طول موج ها دارای قدرت میکروب کشی زیادی هستند که برای حیات روی زمین کشنده است. اشعه UVC می تواند تا عمق تقریباً 60-80 میکرومتر به پوست نفوذ کند و به مولکول های DNA آسیب برساند و باعث آفتاب سوختگی و پیری زودرس پوست شود.

 

محافظت در برابر آفتاب بر روی پوست

 

پوست یک مکانیسم طبیعی برای محافظت از خود در برابر تابش خورشید دارد و یک رنگدانه محافظ که ملانین است تولید می کند.

 

رنگ پوست به دلیل یک سری رنگدانه ها مانند ملانین، کاروتن و هموگلوبین است. ملانین در ملانوسیت ها تولید می شود که در سراسر لایه پایه اپیدرم پراکنده هستند.

 

ملانوسیت های اپیدرم مسئول تولید و انتشار ملانیت در اثر تحریک نور خورشید هستند.

 

حدود 10 روز در معرض نور خورشید قرار گرفتن طول می کشد تا سنتز ملانین به اوج خود برسد و به همین دلیل است که افراد با پوست روشن در چند روز اول دچار آفتاب سوختگی می شوند.  زنان با پوست تیره نیز ممکن است دچار آفتاب سوختگی شوند، اما نسبت به زنان با پوست روشن بیشتر محافظت می شوند زیرا تعداد ملانوسیت ها بیشتر است.

 

محافظ های نوری

اغلب، میزان تشعشعاتی که به پوست می رسد از ظرفیت محافظتی آن فراتر می رود و باعث آفتاب سوختگی می شود، بنابراین محافظت بیشتری لازم است. این محافظت توسط کرم های ضدآفتاب، که موادی هستند که تشعشعات خورشیدی را فیلتر می کنند و از پوست در معرض نور خورشید محافظت می کنند، ارائه می شود.

 

این محصولات باید اجازه برنزه شدن ملایم را بدهند و از تابش UVB جلوگیری کنند و در عین حال رنگدانه طبیعی تولید شده توسط اشعه UVA را ایجاد کنند.

 

 

با توجه به نحوه عمل آنها به موارد زیر طبقه بندی می شوند:

 

فیزیکی: در برابر تشعشعات خورشیدی غیرقابل نفوذ هستند، با انعکاس و پراکندگی نور خورشید عمل می کنند. آنها طیف وسیعی دارند و بر روی اشعه ماوراء بنفش، مرئی و مادون قرمز عمل می کنند. آنها به عنوان "اثر صفحه" شناخته می شوند و برای جلوگیری از اریتم و برنزه شدن استفاده می شوند. متداول ترین آنها اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم هستند.

 

مواد شیمیایی: با جذب اشعه ماوراء بنفش خورشید عمل می کنند. آنها انرژی فرود را جذب می کنند و آن را به نوع دیگری از انرژی با طول موج متفاوت تبدیل می کنند که برای پوست بی ضرر است.

 

معایب اصلی مواد شیمیایی ضد آفتاب، اختلالات هورمونی و واکنش آلرژیک است. برخی از کرم های ضد آفتاب شیمیایی که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، مانند استروژن در بدن عمل می کنند، باعث اختلالات هورمونی، اختلال در اسپرم می شوند و می توانند باعث اندومتریوز شوند. آنها در لوازم آرایشی طبیعی استفاده نمی شوند.

 

 بیولوژیکی: آنتی اکسیدان هایی هستند که از تشکیل رادیکال های آزاد جلوگیری می کنند و سیستم ایمنی پوست را تقویت می کنند. آنها بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند و ویتامین های A و E بیشترین استفاده را به شکل استات یا پالمیتات دارند.

 

فاکتور محافظت در برابر آفتاب

کارایی یک کرم ضد آفتاب به طور کلی با فاکتور محافظت از آفتاب (SPF) بیان می‌شود که به عنوان انرژی UV مورد نیاز برای تولید حداقل اریتم (MED) روی پوست محافظت‌شده، تقسیم بر انرژی UV مورد نیاز، به سختی قابل درک، اما در محدوده‌های واضح، بیان می‌شود. برای تولید MED روی پوست محافظت نشده

 

برای تعیین ظرفیت محافظتی یک کرم ضد آفتاب، پرکاربردترین روش فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) است که نسبت بین DME یک فرد تحت درمان با عامل محافظتی مورد مطالعه و DME آن بدون محافظ است:

 

SPF = پوست محافظت شده با DME / پوست محافظت نشده DME

 

هر چه SPF بالاتر باشد، محصول در جلوگیری از آفتاب سوختگی موثرتر است.

 

 SPF نشان داده شده روی لوازم آرایشی فاکتورهای دیگری مانند تعریق، استفاده نادرست محصول، شدت تابش و محل قرار گرفتن در معرض نور خورشید را در نظر نمی گیرد.

 

بر اساس روش COLIPA، ضد آفتاب ها بر اساس فاکتور محافظتی در برابر نور خورشید (SPF) به چند نوع یا دسته تقسیم می شوند:

 

لوازم آرایشی طبیعی

فاکتور بسیار مهم دیگری که باید در نظر گرفت درصد کاهش اشعه ماوراء بنفش ناشی از اثر ضد آفتاب هایی با اعداد SPF مختلف است.

 

لوازم آرایشی طبیعی

این بدان معنی است که مفهوم ضد آفتاب SPF 15 یا 16 به SPF 30 یا 32 دو برابر محافظت نیست، بلکه فقط حدود 3٪ بهبود یافته است و به یاد داشته باشید که این مقادیر در آزمایشات آزمایشگاهی تعیین شده است که مقدار استفاده از آن بسیار زیاد است. بالاتر از حد معمول استفاده می شود، بنابراین این مقدار فقط یک مرجع است.

 

درصد کاهش تابش با SPF بیشتر از 20 به طور قابل توجهی افزایش نمی یابد، به همین دلیل است که یک ضد آفتاب با SPF 15 یا 20 کافی در نظر گرفته می شود زیرا بین 90٪ تا 95٪ فیلتر می کند . با این حال، باید به خاطر داشته باشیم که SPF فقط مربوط به اریتم UVB است و مشخص است که محافظ‌هایی با SPF بالا، علاوه بر اریتم، سایر اعمال ناشی از تشعشعات را مسدود می‌کنند.

 

ضد آفتاب های طبیعی

در تهیه ضدآفتاب های ارگانیک، مواد طبیعی باید انتخاب شده و با مقررات ECOCERT و کشوری که در آن توزیع می شود، مطابقت داشته باشد.

 

روند این است که این محصولات دارای یک فاکتور حفاظتی فزاینده باشند. ساخت کرم‌های طبیعی با فاکتورهای محافظت در برابر نور خورشید یک چالش در لوازم آرایشی طبیعی است زیرا فیلترهای شیمیایی به دلیل اثرات سمی آنها بر روی پوست منتفی هستند. به همین دلیل است که اکثر محصولات ضد آفتاب طبیعی با فیلترهای فیزیکی ساخته می شوند.

 

ضد آفتاب های فیزیکی

اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم بیشترین استفاده را در لوازم آرایشی طبیعی دارند و گاهاً مثل یک ضدلک پوست عمل می کنند.

 

آنها را می توان به صورت پودر غیر نانو ذرات ترکیب کرد یا در روغن های طبیعی یا مصنوعی مختلف که توسط آزمایشگاه های مختلف پیش فرآوری شده اند پراکنده شد.

 

اگر اکسیدهای مورد استفاده به صورت پودر حجیم باشند، تا زمانی که آزمایش های مربوطه انجام نشود، تشخیص SPF که محصول خواهد داشت دشوار خواهد بود.

 

مخلوط های از پیش ساخته شده دارای چندین مزیت هستند:

 

– SPF را می توان بر اساس دوز محصول در فرمول تعیین کرد (تست قبلاً توسط سازنده انجام شده است).

 

– پایداری بیشتری دارند و آگلومرا تشکیل نمی دهند.

 

- ظاهر نهایی محصول و توسعه پذیری آن را بهبود می بخشند.

 

- سفید کننده نیستند.

 

 نکته منفی این است که آنها گران هستند و برخی از آنها به سختی به دست می آیند.

 

یک محافظ نور طبیعی چگونه باید باشد؟

یک ضد آفتاب ایده آل باید از پوست در برابر اشعه های UVB و UVA محافظت کند، رادیکال های آزاد را از بین ببرد، حاوی مواد فعالی باشد که سیستم های ترمیم DNA را تحریک می کند و ایمن و پایدار باشد.

 

- یک ضد آفتاب خوب باید چند شرط را داشته باشد:

 

– نباید سمی باشد، نه کومدون زا و نه آلرژی زا و دارای پایداری خوب در برابر عوامل خارجی مانند نور (فوتوپایداری) و گرما (قابلیت حرارت) باشد.

 

– اینکه دارای فاکتور محافظتی موثر در برابر آفتاب سوختگی باشد.

 

– از نظر آرایشی پایدار باشد، لک نشود و بتوان آن را به انواع لوازم آرایشی (کرم، روغن، لوسیون و ...) اضافه کرد.

 

- ضدآب. هنگام تماس با محیط مرطوب (حمام کردن در استخر یا دریا یا عرق کردن) باید بتواند روی پوست باقی بماند. این امر با افزودن آن به لوازم آرایشی ضد آب و غیر قابل شستشو حاصل می شود.

 

انواع مقاومت در برابر آب:

 

– مقاوم در برابر آب (مقاوم در برابر آب). زمانی که کرم ضد آفتاب پس از 40 دقیقه ماندن در آب، ظرفیت محافظتی خود (SPF) خود را از دست نداده باشد.

 

- ضد آب (Waterproof)، زمانی که بیش از 80 دقیقه در آب باشد.

 

مراحلی که باید برای فرموله کردن لوازم آرایشی ضد آفتاب انجام دهید

لوازم آرایشی طبیعی

تمام ترکیبات مورد استفاده در ساخت ضدآفتاب ها باید با کنترل های ضروری برای پایداری نور، سمیت، تراتوژنیک، تحریک و غیره مطابقت داشته باشند. غلبه بر آن دشوار است، بنابراین تعداد مولکول های مجاز بسیار کم است.

 

مواد اولیه ضد آفتاب عبارتند از:

 

- ضد آفتاب هایی که از پوست در برابر اشعه خورشید محافظت می کنند.

 

- سورفکتانت ها برای امولسیون کردن فازهای آبی و روغنی.

 

– روغن ها و کره های نرم کننده که پوست را تغذیه و نرم می کنند.

 

- مرطوب کننده برای جلوگیری از خشکی پوست در برابر گرما.

 

- آنتی اکسیدان هایی که اثر رادیکال های آزاد را کاهش می دهند.

 

- نگهدارنده هایی که از آلودگی محصول جلوگیری می کنند.

 

- اصلاح کننده های pH برای دستیابی به مقدار pH بین 4 تا 5.5.

 

– قوام دهنده و تثبیت کننده هایی که محصول را یکدست و پایدار نگه می دارند.

 

– عطرهایی که رایحه خوبی به محصول می دهند.

 

انواع محصولات ضد آفتاب

یکی از ویژگی های ضد آفتاب مقاومت در برابر آب است.

 

مقاومت در برابر آب را می توان با موارد زیر بدست آورد:

 

تولید محصولات کاملاً بدون آب مانند روغن های خورشیدی.

از طریق امولسیون بدون آب، دافع آب.

باید در نظر داشت که مقاومت در برابر آب نیز هنگام استفاده از محصول باید حس خوبی داشته باشد که نمی تواند انسداد، سنگین یا چسبنده باشد. علاوه بر این، محافظ‌های ضد آب باید الزامات ECOCERT را برآورده کنند، یعنی از روغن‌های گیاهی تایید شده و اکسیدهای روی و تیتانیوم غیر نانوذره استفاده کنند.

 

 

 

محصولات بی آب

 

آنها به عنوان ضدآفتاب های ضدآب مزایای زیادی دارند. از آنجایی که حاوی امولسیفایر نیست، لایه روغن همراه با ضد آفتاب برای مدت بیشتری روی پوست باقی می ماند.

 

نکته منفی این است که آنها خیلی محبوب نیستند زیرا می توانند لباس ها را لکه دار کنند، احساس چربی کنند و پوست را براق کنند.

 

کرم‌های ضد آفتاب بدون آب معمولاً به شکل اسپری، آئروسل یا چوب استفاده می‌شوند که برای محافظت از نواحی خاصی مانند صورت یا لب‌ها یا افرادی که پوست خشک دارند، استفاده می‌شوند.

 

برای اینکه ذرات فیلتر جدا نشوند، مواد معلق مانند سیلیس یا غلیظ کننده های چرب مانند موم بلینا به آن اضافه می شود.

 

 

 

امولسیون های W/O

 

این نوع محصولات این مزیت را دارند که به سختی از روی پوست پاک می شوند. علاوه بر این، این سیستم ها سازگاری خوبی با پوست نشان می دهند و اجازه تبخیر معمولی عرق را می دهند.

 

این امولسیون‌ها عموماً با استفاده از غلیظ‌کننده‌های فاز روغنی تثبیت می‌شوند که در برابر آب مقاومت می‌کنند، مانند الکل‌های چرب (cetostearyl، palmitic، cetyl al...)، شورتنینگ‌ها و موم زنبور عسل.

 

 

 

میله ها

 

این پمادها این امکان را به محصول می دهند تا در نواحی کوچکی از بدن مانند لب ها، بینی و گوش ها استفاده شود. آنها محصولات ضد آب هستند.

 

تهیه کرم ضد آفتاب

لوازم آرایشی طبیعی

پیچیدگی

طرز تهیه: در بن ماری

 

شیشه A

 

مواد را مخلوط کرده و رزرو کنید.

 

شیشه B

 

مواد را مخلوط کرده و در بن ماری با دمای 70 درجه سانتیگراد قرار دهید.

 

شیشه سی

 

مواد را مخلوط کرده و به حمام آب نیز ببرید.

 

وقتی کره و زیتون آب شدند، لیوان ها را از حمام خارج کنید.

 

صبر کنید تا دما به 50 درجه سانتیگراد کاهش یابد.

 

PH لیوان A را روی 5.5 تنظیم کنید و مواد نگهدارنده را اضافه کنید.

 

لیوان A + B

 

لیوان A را به B اضافه کنید و هم بزنید تا آدامس هیدراته شود.

 

در حالی که به شدت هم می زنید، A + B را به C اضافه کنید. ویتامین را اضافه کنید.

 

هر از چند گاهی به هم زدن ادامه دهید تا به دمای اتاق برسد.

 

این کرم ها نیاز به تکان دادن خوب دارند.

 

در یک بطری با پمپ دوز بسته بندی کنید.

 

خواص آرایشی

این کرم ضد آفتاب است. تا زمانی که تست‌ها انجام نشوند، نمی‌توانید دقیقاً بگویید چه FPS دارد.

 

 

اثر سفید کننده

 

در این غلظت از اکسید روی، اثر سفید کنندگی خفیف است، اما در پوست های تیره بیشتر قابل مشاهده است. برای جلوگیری از این امر، می‌توانیم یک رنگدانه قهوه‌ای اضافه کنیم که اثر صفحه را کاهش نمی‌دهد، اما سفید شدن اکسید روی را پنهان می‌کند.

منبع:آراگیراشاپ